उमेरको सादगी र अनुशासनको किल्ला सफलताको आधार हो : सुशीलदेव सुवेदी

काठमाडौं – इमानदारी, सरलता र सादगी यस्ता गुणहरू हुन्, जसले मानव जीवनलाई सार्थक र सम्मानित बनाउँछन् । यी गुणहरूले व्यक्तिलाई न केवल आफ्नो लक्ष्य प्राप्तिमा सहयोग गर्छ यसले समाजमा सबैको माया, विश्वास र आदरको पात्र बनाउँछन् । यस्तै, पात्रमध्ये एक हुन् नेपाल बीमा प्राधिकरणका कार्यकारी निर्देशक सुशीलदेव सुवेदी ।

चन्द्रागिरिको काखमा उभिएको सानो गाउँ, जहाँ हावामा अनुशासनको सुगन्ध र मेहनतको रङ्ग छ। त्यहीँबाट उभिएको एउटा साधारण घरले एउटा असाधारण कथा जन्मायो त्यो हो सुशीलदेव सुवेदीको कथा। एउटा बालकको, जसले साना–साना सपनाहरूलाई हिमालजस्तो अटल विश्वासले आकाशको उचाइमा पुर्यायाे। माघ २३, ०८१ मा बीमा प्राधिकरणको कार्यकारी निर्देशकको पद सम्हाल्दै गर्दा उनले आफ्नो गाउँको माटोको गर्वलाई विश्वासको शिखरमा उभ्याउन सफल भएका छन्।

उनको जीवन, अनुशासनको रुखमा अडिएको र समर्पणको फूलले सजिएको, एउटा काव्यात्मक गाथा हो। जसले हरेक सपनालाई सम्भव बनाउने सन्देश बोकेको छ। चन्द्रागिरि नगरपालिका, वडा नं ६ को त्यो सानो गाउँमा सुशीलको बाल्यकाल बित्यो । जहाँ उनको मन सधैँ ज्ञानको उज्यालोले रङ्गिएको थियो। उनका बुबा बलदेव सुवेदी, एक सम्मानित शिक्षक, जसले विद्यार्थीहरूलाई मात्र होइन, आफ्ना सन्तानलाई पनि इमानदारी र अनुशासनको पाठ सिकाए ।

विद्यार्थी कालमा उमेर र उचाइले साना भए पनि सुशील बौद्धिकरुपमा तीक्ष्ण थिए ।

उनकी आमा सावित्री सुवेदीले मायाको क्यानभासमा परिवारलाई एकताको रंगले जोडिन् । सुशीलका दाइ कपिलदेव र दिदी सुगन्धा पनि पढाइमा उत्कृष्ट थिए । जसले उनलाई सधैँ अगाडि बढ्न प्रेरित गर्याे । विद्यार्थी कालमा उमेर र उचाइले साना भए पनि सुशील बौद्धिकरुपमा तीक्ष्ण थिए । उनले हरेक परीक्षामा अब्बल स्थान हासिल गर्थे । तर, खेलकुदको मैदानमा उनको मन रमाउँदैनथ्यो । उनको सानो उमेरको सादगी र अनुशासनले उनको भविष्यको किल्ला बलियो बनायो ।

‘उमेरको सादगी र अनुशासन किल्ला सफलता’
बुबाको शिक्षकीय पृष्ठभूमि र दाइको मार्गदर्शनले सुशीलको मनमा सधैँ अग्रगामी सोच राख्ने आकांक्षा जाग्यो । ०५० सालमा एसएलसी (हाल एसईई) पास गरेपछि उनले विज्ञान पढ्ने सपना देखे । तर जीवनको बाटोले उनलाई व्यवस्थापनतर्फ डोर्यायाे। शंखरदेव क्याम्पसबाट व्यवस्थापनमा स्नातकोत्तर पूरा गर्दा उनले आर्थिक स्वतन्त्रताको महत्त्व बुझे । यो अवधिमा उनले विभिन्न जागिरका अवसरहरू खोजे र केही समय शिक्षण पेशामा पनि रमाए । बिहानको शान्त समयमा विद्यार्थीहरूलाई पढाउँदा उनले अनुशासन र जिम्मेवारीको गहिरो अर्थ बुझे । तर, उनको मनमा ठुलो सपनाको उडान थियो । जसले उनलाई लोकसेवा आयोगको तयारीतर्फ डोर्यायाे ।

जब २०६३ साल वैशाख ३ गते सुशीलले लोकसेवा आयोगको परीक्षा उत्तीर्ण गरेर बीमा प्राधिकरणमा सहायक निर्देशकको रूपमा प्रवेश गरे । उनको जीवनको नयाँ अध्याय सुरु भयो । बीमा क्षेत्र उनको लागि अपरिचित थियो, तर उनले यसलाई एउटा क्यानभास बनाए । जहाँ उनले आफ्नो मेहनत र लगनको रङ्ग पोतेर सानो सानो कामबाट सिक्दै उनले बीमा क्षेत्रको जटिलता र सम्भावनाहरूलाई नजिकबाट नियाले । उनको सरल स्वभाव र कार्यकुशलताले सहकर्मीहरूको मन जित्यो।

उनको सरल स्वभाव र कार्यकुशलताले सहकर्मीहरूको मन जित्यो।

जब २०६३ साल वैशाख ३ गते सुशीलले लोकसेवा आयोगको परीक्षा उत्तीर्ण गरेर बीमा प्राधिकरणमा सहायक निर्देशकको रूपमा प्रवेश गरे । उनको जीवनको नयाँ अध्याय सुरु भयो । बीमा क्षेत्र उनको लागि अपरिचित थियो, तर उनले यसलाई एउटा क्यानभास बनाए । जहाँ उनले आफ्नो मेहनत र लगनको रङ्ग पोतेर सानो सानो कामबाट सिक्दै उनले बीमा क्षेत्रको जटिलता र सम्भावनाहरूलाई नजिकबाट नियाले । उनको सरल स्वभाव र कार्यकुशलताले सहकर्मीहरूको मन जित्यो।

२०७० साल जेठमा उपनिर्देशक र २०७६ साल वैशाखमा निर्देशक बन्दा उनले प्राधिकरणभित्र आफूलाई अब्बल र विश्वसनीय व्यक्तित्वको रूपमा स्थापित गरे । आन्तरिक प्रतिस्पर्धामा सबैभन्दा बढी अंक ल्याएर सुशीलले माघ २३, २०८१ मा कार्यकारी निर्देशकको जिम्मेवारी सम्हाले । यो उनको १९ वर्ष लामो यात्राको सुनौलो क्षण थियो ।

‘बीमा क्षेत्रलाई पारदर्शी, विश्वसनीय, र ग्राहकमैत्री बनाउन’

उनको सपना स्पष्ट छ – बीमा क्षेत्रलाई पारदर्शी, विश्वसनीय, र ग्राहकमैत्री बनाउने । सुशीलले बीमा क्षेत्रमा आफ्नो अमिट छाप छोडेका छन्। । जोखिममा आधारित पुँजी र सोल्भेन्सी मापदण्ड लागू गर्न उनले खेलेको भूमिका उल्लेखनीय छ । पुनर्बीमा सम्बन्धी निर्देशिकाहरूको विकास, डिजिटल प्रणालीको प्रयोग, र जनचेतना अभिवृद्धिमा उनको योगदान सराहनीय छ । बीमा ऐन, २०७९ र राष्ट्रिय बीमा नीति, २०८० को कार्यान्वयनमा उनको सक्रियताले बीमा क्षेत्रलाई थप बलियो बनाएको छ ।

उनी भन्छन्, ‘मेरो लागि बीमा क्षेत्र मेरा सन्तान बराबर छ । यसलाई हुर्काउन धेरै प्रक्रियाहरू निभाएका छौँ ।

उनी भन्छन्, ‘मेरो लागि बीमा क्षेत्र मेरा सन्तान बराबर छ। यसलाई हुर्काउन धेरै प्रक्रियाहरू निभाएका छौँ। यो यात्रा सजिलो थिएन ।’ उनले भने । डेटाको अभाव, प्राविधिक सीमितता, र अन्तर्राष्ट्रिय पुनर्बीमा कम्पनीहरूसँग समन्वयको कमीले उनको बाटोलाई जटिल बनायो । तर, सुशीलले यी चुनौतीहरूलाई अवसरको रूपमा लिए । उनले डेटा एनालिटिक्स, प्राविधिक विकास, र अन्तर्राष्ट्रिय सहकार्यलाई प्राथमिकता दिएर समाधानको बाटो पहिल्याए ।

सुशीलको व्यक्तिगत जीवन सादगी र अनुशासनको कविता हो। उनको परिवार, विशेष गरी बुबा र दाइ, उनको प्रेरणाको स्रोत बने। बाल्यकालमा लेखक र चित्रकार बन्ने सपना देखेका सुशीलले बीमा क्षेत्रमा नियामकीय भूमिकालाई आफ्नो रचनात्मकताको क्यानभास बनाए। उनको विचारमा, बीमा केवल आर्थिक सुरक्षा होइन, यो समाजको समृद्धिको आधार हो। उनको दृष्टिकोणमा बीमा क्षेत्रलाई समावेशी बनाउन डिजिटल प्रणाली र जनचेतना अपरिहार्य छन्। उनको मिहिनेत, अनुशासन, र समर्पणले नेपालको बीमा क्षेत्रलाई नयाँ उचाइमा पुर्‍याउने आशा हरेक बीमा सरोकारवालाको छ।